kitabı okurken bunaldım, yoruldum.
kitapta tezer özlü'nün edebiyata ve onu kullananlara ne kadar karşı olduğunu görebiliyoruz. hakkında hemen her şeyi okumuş biri olarak bu yanına çok da denk gelmemiştim, öfkesini görebiliyorsunuz. durup durup aşağılık kadın falan diyebiliyor.
kitap altmış altı sayfa, son on sayfaya kadar yine geliniyor fakat bende ilk defa olan bir şey olarak tezer'in yazdıklarının bitmesini istedim. o on sayfanın hemen bitmesini istedim, tarihe göre sıralı bütün mektuplar ve ölümünü görüyorsun o son on sayfada.
sabah kalktım bezelerle uyandım diyor, ölümden korkmuyorum ama deniz'i bırakmayı düşünemiyorum diyor, bir şeyler yazdım vasiyet gibi biraz diye ekliyor. zaten çekip gitmesi yeterince kötü bir de bunları okumak gerçekten yorucu oluyor. tedaviyi red ediyor, ama öleceğini biliyor. sonra bir yerlerinin kesilmesine izin veriyor ama bir şey değişmiyor. kitap ölümünden bir yaklaşık bir ay önce yazdığı mektupla bitiyor. keşke o son on sayfa olmasaydı, gerçekten üzüyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder