(bkz: yapma demiyorum hobi olarak yine yap)
her şeyden önce, filmin daha ilk sahnesinde istediği yemeği yapan kadına "i can't wait" diyen adamın bu repliğini "hemen yumuluyorum!" diye çeviren çevirmene saygılarımı sunuyorum, sundum.
filme geleyim diyorum da neresine geleceğim bilmiyorum. zaten şu kıyamet filmlerinden oldum olası nefret etmişimdir, daha da ne kadar ekmeğini yiyecekler bunların bilmiyorum. ya film komikti, yani öyle görseller falan tamam da bi yerden sonra oehh diyor insan, iki saat boyunca böyle saykıdelik şeyler gördüğünü düşün, bayıyor artık. hadi ona tamam dedik de, bu adamların her olaydan böyle son saniyede kurtulmaları falan çok komik olmuş, bir de mantık hatalarının tavan değerlere ulaştığı bir film bu. düşün ki hemen karşıdaki dağlar yıkılıyor, yanardağ patlıyor ama bizim elemanlarımız hiç sarsıntı falan hissetmiyor öyle duruyorlar. zaten o elemanlar ki, dünya darmadağın olurken öyle normaller ki, sıkan filmden eğlenceli şeyler çıkartmaya başlıyorsun.
yani bu tarz görsele verilmiş filmleri seviyorsanız izleyin, yoksa o güzelim zamanlarınızı buna harcamayın. tekrar ve tekrar yaşasın bağımsız filmler diyor, bayram denilen bu saçmalıktan kurtulmamızı dileyerek sözlerime son veriyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder