belgesel martin bashir denen ikiyüzlü pisliğin neverland'de 8 ay michael jackson ile yaşamasını ve jackson'ın görülmeyen yönlerini anlatıyor. tabi ki yanlı bir şekilde.
en başlarda gayet ılımlı ve sevgi dolu sözler eden bashir adamı son 20 dk.da üst üste michael jackson'a iğrenç sorular soruyor, ve rahatsızlığını görmesine rağmen buna devam ediyor. belgesele koyduğu kısımları kesip biçiyor ve önümüze çocuk istismarcısı ve çocuklarını umursamayan bir adam portresi çiziyor. bunu gören michael jackson -ki kendisinin ne kadar ince ve kırılgan bir yapıya sahip olduğunu bilmeyenimiz yok sanıyorum- yıkılıyor ve sonunu hazırlayacak olan ilaçlara bağımlılığı artıyor. çoğu yerde bashir asıl katil olarak gösteriliyor.
bunu anlamak çok da zor değil, diana ile yaptığı röportajı referans gösterip michael'ın kendisine kapılarını açmasını sağlıyor ve fakat iş montaj aşamasına geldiğinde, michael'ın verdiği cevapları kesiyor ve ben tatmin olmadım diyor. söylese biz edebilirdik orası ayrı.
bu belgesel (!) yapılırken michael jackson'ın kişisel kamerası da kayıt ediyor her şeyi ve tüm bunlar "the footage you never meant to see" adlı dökümanda gösteriliyor. orada da görüyoruz ki, bu bashir denen dangoloz michael'a methiyeler düzerken, karşımıza bambaşka bir şey çıkartıyor.
neyse türkiye'de de türüne çokca rastladığımız yavşak gazetecilik örneğini görüyoruz burada, fakat benim üzüldüğüm nokta bu kadar temiz ve saf duyguları olan michael jackson'a bunları yapabilme ve onu ölüme sürükleme durumu.
görüyoruz ki tam bir çocuk michael jackson. ve kafası o kadar kapalı olan kişiler tarafından çocuk tacizciliğiyle suçlanıyor. bunlara verdiği " siz yatağı sadece seks için kullanıyor olabilirsiniz ama biz sevgimizi paylaşmak için kullanıyoruz, kitap okuyoruz, müzik dinliyoruz" cevabı hala anlaşılamıyor. hele ki üzgünüm ama pakistan'lı bir gazeteciden bunu beklemek de ütopya olsa gerek. buna ahmet'ler, mehmet'ler de dahil.
sonuç olarak yanlı bir yapım, fakat michael jackson'ın o çocuk hallerini görmek bile mutluluk verici.
